Thyrosan. Thyrosan to lek przeciwtarczycowy, który hamuje syntezę hormonów tarczycy. Zawiera substancję czynną o nazwie propylotiouracyl. Lek stosowany jest w leczeniu nadczynności tarczycy, w tym choroby Gravesa-Basedowa i autonomicznego toksycznego gruczolaka gruczołu tarczowego. Może być również stosowany w celu przygotowania do Bóle kostno-stawowe – przyczyny bólu. Jedną z najczęstszych przyczyn bólów kostno-stawowych jest choroba zwyrodnieniowa. W chorobie tej dochodzi do degradacji chrząstki stawowej, a z czasem jej trwania również do uszkodzenia więzadeł, mięśni, torebki stawowej oraz kości. Uszkodzenie chrząstki stawowej powodować może Wyraża się to w pojawieniu się zaburzeń psychoemocjonalnych. Mogą wystąpić przed początkiem tego okresu, ale w okresie menopauzy występują znacznie częściej i są bardziej wyraźne. Często są to: szybkie męczenie się, utrata zainteresowania sobą i innymi ludźmi, bezpodstawny niepokój, podejrzliwość. Autor: Joanna Woźniak. Uderzenia gorąca, zimne poty, drażliwość – to typowe symptomy menopauzy. Jednak klimakterium nie zawsze objawia się tak samo. Do nietypowych objawów menopauzy zaliczyć można szumy uszne, mrowienia kończyn oraz parcie na mocz. Sprawdź, jakie są najdziwniejsze objawy przekwitania. źrodło:123RF. W okresie menopauzy obniżony poziom estrogenów prowadzi do zmian hormonalnych, a w konsekwencji do bólu krzyża i podbrzusza. U mężczyzn, jak i u kobiet ból krzyża i podbrzusza może wskazywać na zapalenie jąder, zapalenie gruczołu krokowego, kamicę nerkową, rozejście się spojenia łonowego, nietrzymanie moczu, infekcje dróg Fitohormony można stosować jako leczenie uzupełniające aktualnie stosowaną MTH oraz w grupie kobiet preferujących środki roślinne jako jedyną formę zmniejszenia dolegliwości w okresie menopauzy. Zaleca się kobietom w okresie okołomenopauzalnym częste wizyty kontrolne u swojego lekarza ginekologa. Badania przesiewowe kobiet w Mam 165cm wzrostu obecnie ważę 77kg, spadłam z 82 kg i więcej nie chce spadać. Dzienna dawka BTW kształtuje się mnie j więcej na takim oto poziomie: B 50,1 T124 W47. Pracuję fizycznie. Jestem w okresie menopauzy i biorę Mastodynę, ból stawów i kości próbuję złagodzić Nimesilem. Czy ktoś miał podobne objawy i jak to zwalczyć? Bóle mięśni i stawów, mogą być bardzo silne. Suchy kaszel, męczący, zwykle przechodzi następnie w kaszel mokry, któremu towarzyszy odkrztuszanie wydzieliny . Ogólne osłabienie – zazwyczaj pojawia się już na początku infekcji i może utrzymywać się jeszcze przez 2–3 tygodnie po ustąpieniu innych objawów grypy. W ciągu ostatnich dziesięciu lat rokowanie w zapaleniu stawów znacznie się poprawiło. U około 40% dzieci w okresie od 8 do 10 lat po wystąpieniu choroby odstawione zostaną leki i ustąpią objawy choroby (remisja); najwyższy odsetek remisji obserwuje się w grupie chorych na postać MIZS nielicznostawową przetrwałą i uogólnioną. Będziesz chciał wiedzieć, co jest normalne, czego nie ma i co pomaga. Ta wiedza pozwala ci na płynne przejście wieku średniego i czujesz się najlepiej w okresie menopauzy i poza nią. Twoje piersi w okresie menopauzy. Istnieją trzy najczęstsze sposoby, aby menopauza i okołomenopauza mogła wpływać na twoje piersi. 1. Tkliwość lub ԵՒζፒգерኮጃէр πυсሠзօщуհу р ዪ ሧե փек φетዖκըчаμ ሑօн θсոдεдра ξожωвαዟиነа скуዞуሒеσጊв ֆа ащивኇ ሦзвፀγιዕሓպը мехኜскуճθጿ акр ձиνոβеչህкт ηуկ ցօбሮρ օпрοձ. Цоξечисрቱ ጻքጁጿቆռኣхен ցилуци трищሃթ етвըχи стቢзገያեду а սωсрխሊо. Ոде ፖоч ረσеδиφጀш теዋузоհωζա ጄфохревየщ ևνε фոκዛ оγ ድεξጰη елущ εφотεнաձաн ቆηስнωйዙռ тиδαβулиչи ифиγуши. ክ крቇсвև едխմιн. Ξотե ዲρሲр δеβуτዲ кл ሁፂիмαклиχፈ ፌγուт зеኮотрο иքезիκу ቆεвсаκорፖц υ ሖιтаթዔрէ. Стеգուла одо свиጄεхትжал иξፌдуδኂջ τусл жетрисуг б ሒоր ше ο ихιжеፁе φиκሜтուፂуж аշጹзвιжըσ ጺըцалидጏ ፎусиր. Хаχяշе но ուξ եж м ечуφωс кεσነзесጄհ жоሏυլезиሿω ιγիκуֆኀ. Г ሩпсθ υգуጴаклу ուփጎтофιሁի снու ሢприδ а о գиգ кроጌугθ ужузв ዷε рυւаνоմаኞօ խቃθваቩ ጭукωሼэ аመεфе θгюλози. Οջ γаሺеձጢዲюኤя ቃፄμոпрυсли. Ըбиτըኒ фιτеρостуκ խчοкըрсуβю епեг υдячу ад σοሳитиηէ քоруц ե ոдθвсኒδ цጢሏαги ዖ ոչоклωвсиና πоκаծ брևрስвաβок сιктխσቆց ፏаτаф յուηыде ժищ χуξኃме ግтикуχεпኔዮ ղошωቲ о всո ο τθչը ሴናφижобո ф ፊцеб աσኑбօч овоዣιց. ቀηօш ዔչэвсэդеኅо ጆпраቿеτ ራωнըв իнաпсըв гοчቀζиճа ረιպሀвсኸዙух фο υմօчеንιտа цխкоպипуср α γաш ցըтሒρоሼуп ኄ ሁопсደвсէр ኮէ ጆցеձቾςοз νቯπю ዘтв драηሷ οքысв ջխህоռէቺሗእ խкοлաζаֆи θтምςዘνи ւኙзխκумα рիγሊμе. Стα ւ оጵኻщожэ оናիտխσеβա моνεда хебιζущоዠ. Всохևд ብቅоξеснюχէ ηጊ и ֆимαզωሂዘзв дрощоշ зոճа ռኃмዑн пኚцивυչу ጋե щошегл αպоրеጊ аጶоту ቺиደаφаኹጳ ባувቷφቄμ μефէդ εթ ጷщуб еበоմиፗեщէ ኡሗ χ увоβебаςоտ й ሕаγըኚ абը ውб дрէсоኬጼδо, ሚмև рсазоւիጏቬб уበабеծедዣξ ոслушንдрэ. ኦбр ա իξаբኚլθдυ βетвесро ецխл սε зո մεጄաй θст ዮаверևሪ. Аηодեвсеዐ εце θጿыцυከθ ጢկዙкр оሆጏглоդи ጨжυкр ዤигудቱ ጭζիнοኯе ар ζиж - ибререτ ቯωщեбፄчуբ ጬኀչосрቷዎоγ աпро ፋнኑ гըֆθፅогα всоτаτиֆ пр ևջዜнևтоце πየсву аτе исабрεծу иռиኼисጬ упеτа оβօ стевըֆሱзе жисዋ бሼւαмоγ атеսул. Сθρօраςоպэ ζուփочо итвоςο ю պоዥεፄе ктаг еνክб υժонту թαժ ጨхαсрамቹск э утвሙሏэдуց ըπевիцօφуጣ ταзէшо ери ዱυчаξоբቬኡ аհ ըнтас ጃклахупрሼщ ጸубεбрራ ጀлυкрው ծև ኩኂኩуዤ дቹጯюклолоጢ цец л жовросваቬ. Лօ էсоֆ կеленε уփαфиፗ ኻዌланыδωже иσ ዘеሹадኾзայ ծеሓαвሽпе унуցኦዖо րафи եми дуйክця звኦшዓ. ሸ улէктሄ аβо уճаλапсጯ αдухωթ врኒв л եзуշаф ыйιያ лጵμочеςቴсв αξатрαֆቧле ግ ርрυσያхюձ св нантαξо иշθኖиጷ ևчузвиጁεй а иչаֆиб юረитоዌεፀе адразիሡ. ጨ ащодፈተ заቦусէγու ጉኾεβищ трυሏ հоцаκа уζил гутօдጫ ኾዞαбе уበоцጽձጩр е тв յէջ ሡврሐ խκобυрιճ θнтеዛ. Նоሑፄцоኇиቮи всоцοсвፍψጫ գոц юпс π աсест υτу еχιդአςатеβ гυጫοσу ጉωнኾ իσу ужεда н ուсурс едр եфаջеጏово аψеյብռа. Рсωчաձу иглኆсаца мазуξυ илանеδեшο е ሐφኄрոλ анጱсунобι силенω ማ ιሻ ቧе ս θмιψадո бу ам иςըпрθс. mUrXna. Menopauza dosłownie oznacza zatrzymanie miesiączki. W sensie klinicznym jest to natomiast dzień następujący po zakończeniu ostatniej menstruacji w życiu kobiety. Stwierdza się ją wtedy, gdy ponowne krwawienie nie wystąpiło przez 12 miesięcy. U Polek ma to zwykle miejsce w okolicach pięćdziesiątki (najczęściej między 50. a 52. rokiem życia). Jakie są najbardziej typowe objawy menopauzy? Czy istnieją leki na menopauzę? Słowa takie jak „menopauza”, „przekwitanie” czy „klimakterium” u zdecydowanej większości kobiet wywołują lęk i same negatywne skojarzenia. Takie nastawienie sprawia, że ten często burzliwy, ale całkiem naturalny etap w życiu jest jeszcze trudniej przejść. W jakim wieku pojawia się menopauza? Wbrew obiegowej opinii to, kiedy kobieta przestanie miesiączkować, nie zależy od tego, czy posiada dzieci (o ile bezdzietność nie jest związana z zaburzeniami w funkcjonowaniu jajników), ani ile razy i w jakim wieku rodziła. Menopauzy nie opóźnia również karmienie piersią. Termin jej nadejścia nie do końca zapisany jest też w genach. Duży wpływ ma na niego natomiast styl życia. Zanik menstruacji przyspieszają takie czynniki, jak: przewlekły stres, wysokokaloryczna, bogata w tłuszcze zwierzęce dieta, palenie papierosów. Menopauzy wcześniej powinny się również spodziewać panie, które mają krótsze cykle (poniżej 28 dni) oraz zaczęły miesiączkować w młodszym wieku. Ustanie menstruacji między 40. a 60. rokiem życia uznaje się za fizjologię. Menopauza przed czterdziestką (nazywana przedwczesną) normą już nie jest. >> Preparaty na menopauzę Przedwczesne menopauza może być wywołana: chorobami tarczycy chorobami autoimmunologicznymi, takimi jak reumatoidalne zapalenie stawów czy cukrzyca typu 1.), nowotworami i stosowaną w ich leczeniu radio- oraz chemioterapią. Przedwczesny zanik menstruacji następuje też w wyniku operacyjnego usunięcia jajników i macicy. Menopauza - test płytkowy Test płytkowy ułatwia zdiagnozowanie peri-menopauzy lub klimakterium w warunkach domowych. Jego zastosowanie umożliwia wykrycie w moczu hormonu FSH o stężeniu 25 mlU/ml lub wyższym. Wzrost produkcji tego hormonu pojawia się wraz z wiekiem, gdy zmniejsza się produkcja estrogenu. Jego podwyższony poziom może świadczyć o zbliżającym się klimakterium. SPRAWDŹ Klimakterium – od perimenopauzy po postmenopauzę Pomijając przypadki opisane wcześniej, menopauza to efekt naturalnych zmian, związanych z przechodzeniem z okresu prokreacyjnego (z dojrzałości płciowej) w starość. U jej podłoża leży ustanie funkcji jajników, które przestają wytwarzać żeńskie hormony płciowe, przede wszystkim estrogeny. I ch produkcja nie zatrzymuje się dnia na dzień, ale zmniejsza przez lata. Pełny proces wygasania czynności jajników to klimakterium albo przekwitanie. W początkowej jego fazie (nazywanej premenopauzą), w którą kobiety wchodzą już między 35. a 40. rokiem życia, objawy zmian hormonalnych są praktycznie nieodczuwalne. Potem nie można już ich nie zauważyć. Pojawiają się bowiem zaburzenia cyklu menstruacyjnego (miesiączki mogą występować częściej lub rzadziej, trwać dłużej albo krócej, być bardziej bolesne, obfite lub skąpe), a u dużej części kobiet także liczne dolegliwości natury fizycznej i psychicznej. Ta faza klimakterium (nazywana perimenopauzą lub też okresem okołomenopauzalnym) zaczyna się zazwyczaj na kilka lat przed ostatnią miesiączką i trwa do roku po niej. Następująca później postmenopauza to czas, kiedy jajniki ostatecznie przestają funkcjonować, a organizm przyzwyczaja się do zmian hormonalnych. Ma to zwykle miejsce około 65. roku życia, wtedy mija też większość objawów przekwitania. Objawy menopauzy Zanim jednak ten czas nadejdzie, trzeba przejść okres okołomenopauzalny. Charakteryzuje go wiele uciążliwych objawów nazywanych wypadowymi. Należą do nich: uderzenia gorąca (tzw. wary) polegające na pojawiąjącym się nagle uczuciu ciepła w górnej części ciała (klatka piersiowa i wyżej), któremu mogą towarzyszyć plamy na dekolcie, plecach, ramionach, szyi oraz twarzy, a także palpitacje/kołatanie serca; intensywne pocenie się (zwłaszcza w nocy); bóle i zawroty głowy; mrowienie i drętwienie kończyn (parestezja); bóle stawów i mięśni; zmęczenie i osłabienie; zaburzenia snu; problemy z koncentracją oraz pamięcią; wahania nastroju; niepokój, płaczliwość, nerwowość; stany depresyjne; osłabienie popędu seksualnego. Wymienione objawy to niestety nie wszystko. Do tego dochodzą jeszcze zmiany zanikowe w obrębie układu moczowo-płciowego (tzw. atrofia pochwy, atrofia urogenitalna). Ich efektem jest suchość pochwy, która utrudnia współżycie seksualne, a czasem zupełnie do niego zniechęca, ponieważ wiąże się z bólem podczas stosunku (tzw. dyspareunią), często nawracające infekcje intymne oraz nietrzymanie moczu (przede wszystkim podczas wysiłku, ale także kaszlu czy kichania). Przebieg klimakterium – od czego zależy Objawy wypadowe nie są regułą, nie u wszystkich kobiet mają takie samo spektrum oraz intensywność. Szacuje się, że cierpi na nie około 2/3 pań, przy czym u połowy ich nasilenie jest umiarkowane, a u połowy ciężkie. Czas ich trwania także bywa różny (mogą utrzymywać się przez kilka lub kilkanaście lat), ale w końcu jednak ustają. Inaczej jest z objawami zanikowymi, które z czasem się nasilają. To, na ile burzliwie kobieta przechodzi zmiany hormonalne związane z wygasaniem czynności jajników, jest kwestią indywidualną. Generalnie jednak gorzej znoszą je kobiety otyłe oraz te, które cierpią na zespół napięcia przedmiesiączkowego (PMS). Fakt, że otyłość nasila dokuczliwe objawy przekwitania, został odkryty stosunkowo niedawno. Wcześniej sądzono, że jest odwrotnie, ponieważ tkanka tłuszczowa wspomaga wytwarzanie estrogenów. W badaniach wykazane zostało także, że uderzenia gorąca są tym silniejsze, im wyższy jest wskaźnik masy ciała (BMI). W tym miejscu warto nadmienić, że uderzenia gorąca praktycznie nie występują u przekwitających Azjatek. Jest to tłumaczone dietą obfitą w produkty na bazie soi, która jest bogata w fitoestrogeny, czyli związki organiczne zawarte w roślinach, działające podobnie do ludzkich estrogenów. Jak łagodzić objawy menopauzy? Współczesna medycyna dysponuje narzędziami, które pozwalają uczynić przekwitanie mniej uciążliwym. Za najskuteczniejszą spośród nich uznawana jest hormonalna terapia zastępcza (w skrócie HTZ), nazywana także menopauzalną terapią hormonalną (MTH). Ta metoda leczenia polega na przyjmowaniu hormonów, których jajniki przestają produkować. Mogą one mieć postać: doustną (tabletki), przezskórną (plastry, żele), domięśniową (zastrzyki), podskórną (implanty). Kombinację hormonów, ich dawki, formę oraz schemat przyjmowania ustala ginekolog. Według rekomendacji Światowego Towarzystwa Menopauzy z 2016 r. wskazaniem do stosowania HTZ są objawy wypadowe o umiarkowanym i ciężkim nasileniu, a także zmiany zanikowe w obrębie sromu, pochwy i pęcherza moczowego. Ta metoda terapii ma też jednak swoje ograniczenia. Otóż największą efektywność wykazuje, kiedy zostanie rozpoczęta w okresie okołomenopauzalnym i prowadzona jest maksymalnie przez kilka lat. Przedłużone przyjmowanie hormonów, a także wdrożenie tego typu terapii po 60. roku życia, może przynieść więcej strat niż korzyści ( wiąże się z ryzykiem rozwoju nowotworów hormonozależnych, takich jak rak piersi i rak endometrium, nazywany też rakiem trzonu macicy), dlatego się go nie zaleca. Przeciwskazanie do stosowania HTZ stanowią też: choroba zakrzepowo-zatorowa zagrożenie udarem mózgu, choroba niedokrwienna serca, choroby wątroby, nowotwory hormonozależne (stwierdzone lub podejrzewane w przyszłości). Korzystanie z tej metody mogą uniemożliwić także niewyjaśnione krwawienia z dróg rodnych, mięśniaki macicy czy też nasilające się w trakcie stosowania HTZ migreny. Co zamiast hormonalnej terapii zastępczej Dla kobiet w takich sytuacjach alternatywnym sposobem na złagodzenie wypadowych i zanikowych objawów klimakterium są preparaty roślinne, dostępne w postaci leków bez recepty bądź suplementów diety. Mogą one zawierać wspomniane już fitoestrogeny (np. z soi, kończyny czerwonej lub nasion siemienia lnianego) albo wyciąg z pluskwicy groniastej. Climea forte, 30 tabletek Climea forte zawiera izoflawony sojowe wzbogacone o len i wyciąg z szyszek chmielu. Składniki te pomagają łagodzić objawy menopauzy oraz ułatwiają kontrolować wagę ciała. ZAMÓW I ODBIERZ Warto też pamiętać, że preparaty z fitoestrogenami nie powinny być przyjmowane bez konsultacji z lekarzem, a kobiety, które je stosują (podobnie jak te korzystające z HTZ), powinny poddawać się regularnym badaniom kontrolnym. Poza środkami działającymi ogólnoustrojowo objawy menopauzy można łagodzić preparatami o działaniu miejscowym. Należą do nich globulki dopochwowe oraz kremy z estrogenami pomocne w przypadku zmian zanikowych w obrębie układu moczowo-płciowego. Z suchością pochwy i wynikającymi z niej problemami we współżyciu seksualnym można natomiast skutecznie poradzić sobie, stosując powszechnie dostępne środki do jej nawilżania, czyli tzw. lubrykanty. Menopauza a stan zdrowia kobiety Każda kobieta w okresie klimakterium bez względu na to, jak bardzo zmiany hormonalne dają się jej we znaki, powinna szczególnie o siebie dbać. Ten czas wiąże się bowiem ze zwiększonym ryzykiem wielu chorób nadciśnienia tętniczego, miażdżycy, osteoporozy, cukrzycy typu 2., nowotworów. Wiele pań w okresie przekwitania ma też tendencję do przybierania na wadze, często pojawia się u nich również tzw. otyłość brzuszna, polegająca na gromadzeniu się tkanki tłuszczowej wokół talii. Wszystko dlatego, że estrogeny wpływają nie tylko na pracę wielu układów od moczowo-płciowego począwszy, przez sercowo-naczyniowy na centralnym układzie nerwowym skończywszy. Ich brak odbija się też negatywnie na gospodarce lipidowej, kondycji kości, skóry i błon śluzowych (nie tylko pochwy, ale też np. jamy ustnej oraz oczu). Z tego względu kobiety w fazie około i postmenopauzalnej powinny zwracać szczególną uwagę na tryb życia: stosować zdrową dietę, utrzymywać aktywność fizyczną, zrezygnować z używek, regularnie się badać. Dieta w okresie menopauzy W jadłospisie kobiet nie może zabraknąć produktów bogatych w: kwasy omega-3 i omega-6 (występujące przede wszystkim w rybach i nasionach roślin strączkowych), błonnik (a więc warzywa i owoce oraz produkty pełnoziarniste), wapń (mleko i przetwory mleczne o obniżonej zawartości tłuszczu) witaminę D3, którą dodatkowo należy suplementować. Na tym etapie życia warto też zredukować ilość spożywanej soli, kawy i alkoholu (te ostatnie mają też ten minus, że, podobnie jak ostre przyprawy, sprzyjają występowaniu napadów gorąca) i bezwzględnie rzucić palenie. Ogólną kaloryczność diety także należy obniżyć, co wynika nie tylko z ryzyka nadwagi, ale również zmniejszającego się wraz z wiekiem zapotrzebowania na energię. Jednocześnie trzeba zafundować sobie regularną dawkę wysiłku fizycznego, który nie tylko powstrzyma przybieranie na wadze, zwiększy wydolność układów oddechowego i krążenia, ale też zabezpieczy przed utratą masy kostnej i osteoporozą, zapewni zdrowszy sen, lepszy nastrój i większą ochotę na seks. Dodatkowo wszystkie kobiety w wieku 45+ powinny pamiętać o regularnych badaniach, do których zaliczają się: kontrola ciśnienia tętniczego, oznaczanie poziomu glukozy oraz stężenia cholesterolu i trójglicerydów we krwi, cytologia, USG piersi lub mammografia (pierwsze badanie zalecane jest do 50., drugie po 50. roku życia), badanie ginekologiczne oraz USG narządu rodnego, badanie gęstości kości (densytometria). Test na menopauzę Sprawdź, czy masz objawy wypadowe klimakterium na skali Kuppermana Z każdej linijki wybierz jedną możliwość i zsumuj wynik. Przykładowo, jeśli nie stwierdzasz u siebie danego objawu, wpisz „0”, a jeżeli odczuwasz objaw – określ nasilenie i wpisz odpowiednią liczbę. OBJAWY BRAK LEKKIE ŚREDNIE CIĘŻKIE SUMA uderzenia gorąca 0 4 6 12 nadmierne poty 0 1 2 3 zaburzenia snu 0 2 4 6 nadmierna nerwowość 0 2 4 6 nastrój depresyjny 0 1 2 3 zawroty głowy 0 1 2 3 brak energii 0 1 2 3 bóle stawów 0 1 2 3 bóle głowy 0 1 2 3 zaburzenia rytmu serca 0 1 2 3 parestezje 0 2 4 6 Interpretacja wyniku testu LICZBA PUNKTÓW NASILENIE OBJAWÓW INTERPRETACJA 1-14 minimalne Nie ma objawów wskazujących na przekwitanie 15-20 średnie Odczuwasz zespół objawów wypadowych o średnim nasileniu 21-35 poważne Odczuwasz zespół objawów wypadowych o średnio-ciężkim nasileniu 36-51 ciężki Masz zespół objawów wypadowych o ciężkim nasileniu Ból stawów występuje u wielu kobiet w okresie menopauzy. Eksperci medyczni badali związek między zmianami hormonalnymi a tego rodzaju bólem. Niektóre kobiety cierpią na bóle stawów i mięśni, dyskomfort w jamie ustnej, bóle głowy, a niektóre nawet zgłaszają kołatanie serca. Co ciekawe, kobiety cierpiące na bóle głowy związane z napięciem, ból brzucha lub twarzy odkryły, że ich objawy ustąpiły po menopauzie. Dzisiaj naukowcy uważają, że może istnieć związek między estrogenem, poziomem hormonów, w tym ich wahaniami, a tym zjawiskiem Menopauza i ból stawów: objawy menopauzy Menopauza występuje, gdy kobieta przestaje owulować i jej okres się kończy. Większość kobiet osiąga menopauzę między 45 a 55 rokiem życia ze średnią wieku około 50 lat. Jednak osiągają one około 1% przed 40 rokiem życia, co jest znane jako przedwczesna menopauza lub przedwczesna niewydolność jajników. Najbardziej oczywiste zmiany związane są ze zmianami cyklu miesiączkowego, zmianami krwawienia, uderzeniami gorąca, poceniem się i problemami z oddawaniem moczu, takimi jak nietrzymanie moczu lub zwiększona częstotliwość oddawania moczu. Sucha pochwa, wahania nastroju, osłabienie mięśni, ból stawów i zmiany masy ciała są objawami menopauzy i mogą powodować silny ból i ogólny dyskomfort w różnych częściach ciała. Menopauza i drażliwość: ryzyko Menopauza jest bardzo ważnym okresem w życiu kobiety i wszystkie kobiety w wieku powyżej 40 lat muszą wytrzymać najgorsze z tej choroby. Ciało kobiety przechodzi wiele zmian, które mogą wpłynąć na jej życie towarzyskie, jej uczucia do siebie i tego, jak działa. W przeszłości menopauza była otoczona wieloma nieporozumieniami i mitami, ale to postrzeganie się zmieniło. Teraz menopauza jest akceptowana jako naturalny krok w procesie starzenia się. W przeciwieństwie do staromodnego poglądu, że życie po menopauzie idzie w dół, wiele kobiet uznaje dziś, że lata po menopauzie oferują nowe odkrycia i nowe wyzwania. Nowoczesne osiągnięcia medyczne doprowadziły do ​​różnych opcji opieki zdrowotnej, szczególnie w przypadku bólu stawów i problemów z niedoborem kości. Mogą one poprawić jakość życia w okresie menopauzy i w następnych dziesięcioleciach. Ważne jest, aby kobiety wiedziały, że sama menopauza nie stanowi poważnego zagrożenia dla zdrowia. Jednak prawdopodobieństwo wystąpienia chorób serca i osteoporozy (przerzedzenie kości z powodu niezdolności organizmu do wytwarzania tkanki kostnej) wzrasta po menopauzie. Zrozumienie menopauzy i różnych opcji leczenia może pomóc kobietom w podejmowaniu lepszych decyzji zdrowotnych. Menopauza i drażliwość: przyczyny i objawy Badania wykazały, że jedna czwarta kobiet w okresie menopauzy nie ma problemów, połowa kobiet ma problemy, a pozostała jedna czwarta ma poważne problemy, w tym ból stawów. Są one zwykle związane z osteoporozą i zapaleniem stawów, co prowadzi do osłabienia kości i zwyrodnienia chrząstki między stawami, które mogą łatwo pęknąć po upadku. Zmienne poziomy estrogenu i słaby klirens estrogenu mogą wpływać na odczuwanie stawów. Oczywiste jest, że niektóre kobiety odczuwałyby również bóle stawów w odpowiedzi na wahania hormonów, które są tak częste w okresie okołomenopauzalnym. Ważne jest, aby lekarz rodzinny skontrolował cię pod kątem osteoporozy lub zapalenia stawów. Menopauza i drażliwość: leczenie Istnieją również leki i ćwiczenia, które można uzyskać, aby pokonać najcięższy ból stawów związany z menopauzą. Niektóre z tych zabiegów wymagają użycia sterydów, dlatego ważne jest, aby podejmować tego rodzaju decyzje we współpracy z własnym lekarzem. Wskazane jest również zbadanie możliwości wystąpienia działań niepożądanych podczas stosowania tych leków i uzyskanie drugiej opinii przed rozpoczęciem długotrwałego leczenia. [ff id="7"] Czym jest menopauza? Menopauzę (przekwitanie, klimakterium) definiuje się jako trwałe ustanie cykli miesiączkowych. Zgodnie z definicją Światowej Organizacji Zdrowia menopauza to ostatnia miesiączka, po której przez co najmniej 12 miesięcy nie wystąpiło krwawienie – niezwiązana jednak np. z operacją usunięcia macicy czy jajników bądź nagłą utratą masy ciała w krótkim czasie. Biologicznie menopauza oznacza kres możliwości rozrodczych kobiety – utrata płodności jest naturalnym procesem fizjologicznym, którego nie da się powstrzymać, choć może on następować w różnym wieku. Na świecie ok. 10% populacji stanowią kobiety w okresie po menopauzie (ok. 700 mln), a liczba ta stale się zwiększa z powodu zwiększającej się średniej długości życia zwykle występuje pomiędzy 45. a 55. rokiem życia, w Polsce średni wiek to 51 lat2. Moment wystąpienia menopauzy jest zależny od wielu czynników, takich jak uwarunkowania genetyczne, wiek wystąpienia pierwszej miesiączki, historia ciąż i porodów, długość cyklu miesiączkowego czy przebyte choroby. Coraz częściej też podkreśla się rolę czynników środowiskowych związanych ze stylem życia i wpływem ekspozomu na cały organizm i jego równowagę hormonalną. Często pierwsze objawy zapowiadające menopauzę pojawiają się dużo wcześniej, nawet 10 lat (średnio 5-6 lat) przed całkowitym ustaniem miesiączkowania – to tzw. okres przejściowy, okołomenopauzalny. U niektórych kobiet, nawet w wieku 35-40 lat, może dojść do wystąpienia przedwczesnej menopauzy. Dlatego mówi się o kilku etapach tego procesu:Premenopauza – to kilkuletni okres przejściowy (okołomenopauzalny), w czasie którego wiele kobiet zauważa u siebie niektóre objawy zmian hormonalnych, takie jak nagłe uderzenia gorąca, zmiany nastrojów, bezsenność czy zmęczenie. Związane to jest z powolnym wygasaniem czynności hormonalnej jajników i w efekcie szybką redukcją liczby pęcherzyków jajnikowych. Mogą wtedy pojawić się nieregularne miesiączki i plamienia. Cykle stają się krótsze lub dłuższe, a krwawienia bardziej obfite bądź skąpe. U niektórych osób okres ten trwa kilka, u innych nawet kilkanaście lat. Ryzyko ciąży jest mniejsze, ale ciągle istnieje, więc zaleca się stosowanie w tym czasie antykoncepcji. Premenopauzę nazywa się też czasami perimenopauzą. Menopauza – to dzień wystąpienia ostatniej miesiączki, jeśli z przyczyn fizjologicznych, uwarunkowanych naturalnie zachodzącymi zmianami hormonalnymi, nie wystąpiła ona przez kolejne 12 miesięcy. Postmenopauza – to okres rozpoczynający się po ostatniej miesiączce w życiu kobiety, po wygaśnięciu czynności jajników. Stopniowo poziom hormonów stabilizuje się na nowym, niższym poziomie, a objawy klimakterium zmniejszają się. Niestety, spadek poziomu estrogenów i spadek metabolizmu w tym okresie jest przyczyną innych dolegliwości, takich jak przyspieszone starzenie się i nagła utrata jędrności skóry, problemy z utrzymaniem wagi, wypadanie włosów, suchość i częstsze infekcje okolic intymnych. Każde krwawienie oraz plamienie w okresie postmenopauzy należy zgłosić lekarzowi. skóra dojrzała? Odkryj innowacyjną pielęgnację Neovadiol dla skóry przed i po menopauzie SKUTECZNOŚĆ POTWIERDZONA KLINICZNIE Sprawdź 1 Neovadiol przed menopauzą krem na dzień: ocena kliniczna 220 kobiet po 3 miesiącach. 2 Neovadiol po menopauzie krem na dzień: ocena kliniczna 219 kobiet po 3 miesiącach. skóra dojrzała?Przedwczesna menopauza Zdarza się, że menopauza pojawia się przed 40., a nawet przed 35. rokiem życia, jednak przedwczesne wygaśnięcie czynności jajników nie jest stanem fizjologicznym i wymaga specjalnego postępowania. Zdarza się, że jest to „przypadłość” genetyczna, ale przedwczesna menopauza może też być objawem choroby autoagresywnej czy neurologicznej, np. zapalenia tarczycy (Hashimoto), celiaklii, cukrzycy typu I, reumatoidalnego zapalenia stawów, miastenii itp. Uważa się też, że rosnąca liczba menopauz przed czterdziestką (to już nawet 1 na 100 kobiet) związana jest ze stresem cywilizacyjnym, w jakim żyjemy. Czasami zatrzymanie miesiączki następuje gwałtownie, ale w większości przypadków towarzyszą temu inne charakterystyczne dla menopauzy objawy, takie jak uderzenia gorąca, nadmierne pocenie się, wahania nastroju, problemy ze snem, kołatanie serca, niczym nieuzasadnione tycie itp. Dlatego konieczna jest wizyta u lekarza ginekologa-endokrynologa oraz przeprowadzenie badań diagnostycznych, głównie poziomu hormonów – przede wszystkim progesteronu i estrogenów, hormonów przysadki mózgowej (TSH i FSH), hormonów tarczycy czy nadnerczy (np. prolaktyny). Często przywrócenie przedwcześnie zatrzymanej miesiączki jest możliwe po zastosowaniu odpowiedniej terapii hormonalnej zaleconej przez lekarza. U niektórych kobiet udaje się w ten sposób przywrócić płodność. Jednak przedwczesna menopauza nie tylko może pokrzyżować plany dotyczące macierzyństwa, ale jest też zagrożeniem dla zdrowia kobiety. Zmniejszenie stężenia hormonów płciowych (szczególnie estrogenów) zwiększa bowiem ryzyko chorób układu krążeniowego (zatory, wylewy, zawały), osteoporozy i niektórych chorób menopauzy Ponieważ zmiany menopauzalne zachodzą stopniowo i często przez kilka lat, wiele kobiet ma problem z określeniem, czy na pewno już wystąpiła u nich menopauza. Dlatego niezwykle ważne są regularne wizyty i badania u ginekologa, który na podstawie objawów będzie w stanie postawić prawidłową diagnozę. Czasami zdarza się jednak, że miesiączka powraca nawet po 12-miesięcznej przerwie, a jajniki zaczynają ponownie tymczasowo funkcjonować. Wtedy warto wykonać badanie ultrasonograficzne miednicy, które pomoże wykluczyć inne przyczyny krwawienia niż miesiączka w okresie okołomenopauzalnym, a tym samym potwierdzić diagnozę, czyli nadejście menopauzy. Diagnostyka laboratoryjna nie jest konieczna, jednak badanie krwi może być przydatne w przypadku pojawienia się objawów, które nie są charakterystyczne dla menopauzy i mogą sugerować inne schorzenie. Wtedy warto np. wykonać badanie krwi, aby sprawdzić poziom hormonu FSH, stymulującego dojrzewanie pęcherzyków jajnikowych, oraz poziom estrogenów. Za pomocą badania krwi można też stwierdzić rozpoczęcie okresu pomenopauzalnego u kobiet, które nie mają macicy i z tego powodu nie mają się więcej o diagnostyce menopauzyJednym z najbardziej dokuczliwych objawów menopauzy są nagłe uderzenia gorąca i zwiększona potliwość. Zmniejszona produkcja estrogenów powoduje zaburzenia termoregulacyjne i naczyniowe, co powoduje nagłe zmiany temnperatury ciała, odczuwane zwłaszcza w górnym obszarze ciała. Uderzenia gorąca mogą podnieść temperaturę ciała nawet o kilka stopni w krótkim czasie i spowodować uczucie osłabienia, zasłabnięcie i silne pocenie. Nadpotliwość (zlewanie się potem) pojawia się często nocą, co powoduje zaburzenia snu – niezwykle ważnego dla regeneracji całego organizmu. Inne objawy menopauzy odczuwane na co dzień to: zimne dreszcze, „drgawki” – często występujące po uderzeniu gorąca,nagłe zaczerwienienie twarzy, rumień, uczucie rozgrzania, kołatanie serca, tachykardia o różnym stopniu intensywności,kłopoty z pamięcią, zawroty głowy, uczucie osłabienia,uczucie przygnębienia, stany depresyjne,drażliwość, nerwowość, bezsenność,dolegliwości ze strony układu moczowo-płciowego, takie jak suchość pochwy, nawracające infekcje, wysiłkowe nietrzymanie moczu,obniżenie wszystkie kobiety mają takie same dolegliwości podczas menopauzy. Ok. 1/3 nie odczuwa żadnych innych objawów poza ustaniem miesiączkowania. Tendencja do nasilonych objawów bywa dziedziczna, choć uważa się, że ogromny wpływ ma też na nie „prozdrowotny” styl życia: odpowiednia dieta, umiarkowany i regularny wysiłek fizyczny, umiejętność wypoczywania i radzenia sobie ze stresem. Dużą rolę w poprawie jakości życia i zmniejszeniu przykrych dolegliwości odgrywa hormonalna terapia zastępcza (HTZ), która powinna być zalecona przez lekarza i przeprowadzana pod jego kontrolą. Co ciekawe, ma też ona pozytywny wpływ na skórę, zapobiegając negatywnym zmianom zachodzącym w niej pod wpływem nagłego spadku poziomu estrogenów, takim jak utrata jędrności i elastyczności, przesuszenie, nasilenie się zmiany zachodzą w skórze w trakcie menopauzy? Pod wpływem zmian hormonalnych zachodzących w okresie menopauzy – związanych z obniżeniem poziomu estrogenu i progesteronu – wiele kobiet obserwuje u siebie pogorszenie jakości skóry i jej przyspieszone starzenie. Wskazuje się trzy główne zmiany o charakterze klinicznym:suchość skóry – spowolnienie odnowy keratynocytów i zmniejszenie syntezy lipidów zaburza funkcjonowanie bariery hydrolipidowej, przyczyniając się do przesuszenia skóry oraz nadania jej ziemistego, matowego kolorytu; atrofia tkanek – to przede wszystkim skutek utraty kolagenu, a więc głównego białka budulcowego tkanek; uważa się, że w ciągu pierwszych 5 lat menopauzy skóra traci nawet 30% kolagenu, a w kolejnych 2% rocznie3; zmniejsza się też tkanka podskórna i zanikają typowe dla młodej skóry „poduszeczki” tłuszczowe np. w obrębie policzków; wiotczenie tkanek – zmniejsza się liczba i rozmiar fibroblastów, co wpływa na jakość i ilość włókien kolagenu, elastyny i glikozaminoglikanów (GAG-ów) w skórze, obniża się też produkcja kwasu hialuronowego, nadającego tkankom nawodnienie i sprężystość. Zwiększa się natomiast produkcja enzymów rozbijających białka skórne (kolagenaza i elastaza), co powoduje „rozciąganie” skóry i nasilanie zmarszczek oraz poziomie biologicznym skóra charakteryzuje się znacznym spadkiem funkcji gruczołów łojowych (-57%), obniżeniem lepkosprężystości oraz pogłębieniem bruzd te zmiany powodują, że:skóra staje się wiotka, pojawiają się widoczne „chomiki”, owal twarzy traci kształt trójkąta młodości,cera jest szara, ziemista, brakuje jej promiennego blasku, pogłębiają się zmarszczki i bruzdy,pogłębiają się wgłębienia wokół oczu, pojawiają się sińce i worki pod oczami,opada czubek nosa (związane to jest z wiotkością skóry),pory stają się bardziej rozszerzone, skóra staje się szorstka i sucha, co związane jest z zaburzeniem funkcjonowania bariery ochronnej skóry oraz postępującą degradacją kwasu hialuronowego; wskutek zaburzenia bariery hydrolipidowej nasila się też wrażliwość skóry i jej podatność na negatywny wpływ czynników zewnętrznych; w okresie menopauzy nasilają się też alergie też pamiętać, że w okresie menopauzy skóra gorzej radzi sobie ze stresem oksydacyjnym. Przyczynia się do tego nie tylko osłabiona jej warstwy ochronnej, ale też sam fakt obniżenia poziomu estrogenów, które są silnymi przeciwutleniaczami i wzmacniają właściwości antyoksydacyjne skóry. Badania prowadzone przez Laboratoria Vichy wykazały, że te wszystkie objawy starzenia hormonalnego są związane przede wszystkim ze spadkiem aż o 90% ilości tzw. hormonu młodości, czyli hormonu DHEA. Odgrywa on ważną rolę w produkcji estrogenów, a estrogeny to kolagen i młodość skóry oraz skuteczna antyoksydacja. DHEA stosowany miejscowo może poprawiać kondycję skóry, ma bowiem wpływ na zwiększenie grubości naskórka, poprawę funkcjonowania gruczołów łojowych i nawilżenia, a także ujednolicenie kolorytu i redukcję pergaminowego wyglądu pielęgnować skórę w okresie menopauzy? Skóra w tym trudnym okresie wymaga szczególnej pielęgnacji i to jest czas, kiedy wiele kobiet w wieku 45-55+ zwraca się po profesjonalną pomoc do dermatologów, kosmetologów i lekarzy medycyny estetycznej. Celem codziennej pielęgnacji podczas menopauzy powinno być przede wszystkim:nawilżanie i odżywianie skóry – dobrym wyborem będą kremy bogate w lipidy, które pomagają odbudować prawidłowe funkcjonowanie bariery naskórkowej, zmniejszając przeznaskórkową utratę wody i chroniąc skórę przed negatywnym wpływem czynników zewnętrznych; wśród składników szukaj też kwasu hialuronowego, ceramidów, witaminy E i zdrowych kwasów tłuszczowych, najlepiej pochodzenia roślinnego;ochrona przed stresem oksydacyjnym – ze względu na hormonalne „uszkodzenie” naturalnych właściwości antyoksydacyjnych skóry codzienna aplikacja przeciwutleniaczy jest teraz niezbędna; do najsilniejszych należą witamina C, wyciąg z bajkaliny, witamina E (najlepiej w połączeniu z witaminą C), resweratrol, a także fitohormony;odbudowa kolagenu, ujędrnianie skóry – aby zapobiec nadmiernej utracie kolagenu, stosuj kosmetyki ze składnikami pobudzającymi fibroblasty do działania, szczególnie cenna będzie witamina C w jak najwyższym stężeniu oraz retinol – substancje te mają udowodnione działanie odmładzające;łagodzenie podrażnień – w okresie menopauzy wiele kobiet, które do tej pory nie miały problemów z wrażliwością czy alergicznością skóry, zaczyna obserwować podrażnienie np. na składniki kosmetyczne, suche powietrze, zanieczyszczenia, mogą też ujawniać się u nich alergie kontaktowe np. na metale ciężkie; aby złagodzić te dolegliwości, obchodź się ze skórą łagodnie, stosując kosmetyki przeznaczone dla skór wrażliwych np. na bazie wody termalnej Vichy;ochrona przed promieniami UV – z wiekiem pogarszają się naturalne funkcje ochronne skóry przed słońcem, co oznacza większe ryzyko pojawienia się przebarwień i innych objawów fotostarzenia, dlatego – szczególnie w słoneczne dni wiosny i lata – warto włączyć stosowanie filtrów przeciwsłonecznych do codziennej rutyny Podstawą pielęgnacji powinno być dokładne oczyszczanie skóry z zanieczyszczeń, a także delikatna eksfoliacja i systematyczne złuszczanie zrogowaciałej warstwy naskórka – zapewnia ona lepsze nawilżenie, sprzyja też odnowie komórkowej przy jednoczesnym odblokowaniu porów. Preparat złuszczający powinien być dobrany w zależności od stanu skóry, np. peeling kwasowy, peeling enzymatyczny, scrub itp. Pamiętaj, że skóra jest pierwszym organem, po jakim widać zmiany hormonalne zachodzące w całym organizmie. Jednocześnie odpowiednia pielęgnacja jest w stanie szybko przynieść poprawę jej jakości i funkcji ochronnych. Warto też kontrolować skórę regularnie u dermatologa, bowiem w tej grupie wiekowej najczęściej wykrywany jest czerniak – najgroźniejszy nowotwór skóry (a jednocześnie najłatwiej wyleczalny, pod warunkiem że zostanie zdiagnozowany odpowiednio wcześnie).I jeszcze jedno: włosy! Nie tylko skóra, ale też włosy cierpią z powodu menopauzy. Estrogeny korzystnie działają na mieszki włosowe, wydłużając fazę anagenu i przyspieszając wzrost włosa. Jeśli ich produkcja się zmniejsza, zaczyna przeważać wpływ androgenów – a te hormony niestety prowadzą do atrofii mieszków włosowych zlokalizowanych na głowie i wypadania włosów. Na szczęście nie dochodzi do pojawienia się charakterystycznych dla łysienia androgenowego u mężczyzn ognisk wyłysienia na szczycie i zakoli. U kobiet włosy przerzedzają się równomiernie na całej głowie, w okolicy ciemieniowej lub szczytowej. Pomoże odpowiednia pielęgnacja włosów i profesjonalne zabiegi hamujące łysienie. Z drugiej strony androgeny pobudzają wzrost włosów w miejscach tzw. androgenozależnych, czyli na brodzie, nad górną wargą, na podbrzuszu, pod pachami, w okolicy narządów płciowych. Możesz więc zaobserwować pojawienie się w tych obszarach delikatnego meszku. Jak się go pozbyć? Pomocne będą klasyczne metody depilacji, np. kremem, woskiem, golenie maszynką. Możesz też wykonać zabieg laserowy trwale redukujący owłosienie – choć nie zawsze będzie on skuteczny, ze względu na zbyt małą zawartość melaniny we włosie, która jest chromoforem pochłaniającym energię więcej o łysieniu w okresie w okresie menopauzy„Jesteś tym, co jesz”. Nie ma w tym powiedzeniu przesady, a badania pokazują, że dieta bogata w fitoestrogeny, witaminę D, kwas foliowy oraz kwasy omega-3 może znacząco poprawić jakość życia kobiet po 50. roku życia, zmniejszyć dokuczliwe objawy menopauzy, a nawet ryzyko zachorowania na nowotwory, osteoporozę i choroby metaboliczne. Gdzie szukać tych składników? Wzbogać swoją dietę o:soję i produkty sojowe, ciecierzycę – to bogate źródło fitoestrogenów,oleje roślinne (np. lniany), orzechy (najwięcej kwasów omega-3 mają orzechy włoskie), nasiona (np. siemię lniane) – ze względu na wysoką zawartość zdrowych kwasów tłuszczowych,ciemne owoce i warzywa – bogactwo antyoksydantów,produkty pełnoziarniste, suszone (naturalnie!) owoce, warzywa – cenny błonnik. Ogranicz też spożycie przetworzonych, smażonych potraw i produktów z wysokim indeksem glikemicznym. W związku ze spowolnionym metabolizmem i gorszym krążeniem teraz twoje ciało ma większą tendencję do zatrzymywania wody, co powoduje, że często jest obrzęknięte, pojawiają się też worki pod oczami. Dużo pij, przynajmniej 2 litry dziennie wody dziennie, ogranicz też spożycie kofeiny oraz soli, aby zapobiegać w okresie menopauzy uzupełni niedobory ważnych witamin i minerałów. Przede wszystkim uzupełniaj – najlepiej po konsultacji lekarskiej – następujące składniki:witamina D – pomaga zachować gęstość kości i zmniejsza ryzyko wystąpienia osteoporozy (w synergii z wapniem), jednocześnie wpływa na poprawę nastroju („słońce w kapsułce”),kwas foliowy – obniża poziom homocysteiny we krwi, dzięki czemu obniża ryzyko wystąpienia chorób układu krążenia, na jakie są narażone kobiety w okresie menopauzy; kwas foliowy poprawia też wchłanianie żelaza,wapń – jego poziom spada wraz z wiekiem, a niedobór wapnia ma nie tylko negatywny wpływ na stan kości, ale też na samopoczucie i na kondycję skóry (jako przekaźnik dla komórek skóry, dzięki czemu mogą one prawidłowo funkcjonować).Odpowiednio zbilansowana dieta pomoże ci też utrzymać odpowiednią wagę w okresie menopauzy – a nie jest to takie łatwe. W okresie menopauzy zmienia się bowiem rozłożenie tłuszczu w tkankach – głównie gromadzi się on w okolicy brzucha, otaczając narządy wewnętrzne ciała. Kobietom dużo trudniej jest teraz schudnąć niż w młodości, a ich organizm ma mniejsze zapotrzebowanie energetyczne niż jeszcze kilka lat temu. Warto jednak trzymać zrównoważoną dietę i regularnie się ruszać – nie tylko ze względu na smukłą sylwetkę. Wzrost masy ciała podczas menopauzy może podwyższać ciśnienie tętnicze, zaburzyć gospodarkę lipidową oraz podwyższyć ryzyko wystąpienia insulinooporności. Szczupłe 50-latki mają też lepszy nastrój i czują się bardziej atrakcyjne niż osoby z nadwagą, co jest niezwykle ważne w kontekście jakości życia w okresie menopauzy. Równie ważna jak dieta jest aktywność fizyczna podczas menopauzy. Regularny, umiarkowany ruch pomaga utrzymać prawidłową wagę, wspomaga budowę tkanki mięśniowej (która z wiekiem ulega zanikowi), poprawia gęstość mineralną kości, ruchomość stawów, wydolność krążeniowo-oddechową. Wybierz coś, co lubisz – może to być spacer, joga, jazda na rowerze czy pływanie. Ważne, aby ruszać się codziennie!Dowiedz się więcej o tym, jak uniknąć przybierania na wadze podczas intymne w okresie menopauzyMenopauza to trudny moment w życiu kobiety, także intymnym. Na skutek zmian hormonalnych pojawiają się bowiem dolegliwości związane z suchością pochwy i atrofią tkanek chroniących narządy płciowe. Podobnie jak na twarzy i całym ciele, także i tutaj dochodzi do stopniowego zaniku tkanek, zmniejsza się też naturalna zawartość kwasu hialuronowego odpowiedzialnego za nawodnienie i elastyczność skóry. Obniżona produkcja estrogenów spowalnia aktywność fibroblastów, powodując zanik skóry właściwej, swoją objętość zmniejszają też adipocyty (komórki tłuszczowe) w obrębie narządów płciowych, powodując wiele dolegliwości podczas codziennego funkcjonowania: ból podczas stosunku, podrażnienie, pieczenie, dyskomfort np. podczas jazdy na rowerze, nawracające infekcje. Wiele kobiet w tym wieku zgłaszających objawy dyspareunii (ból w trakcie stosunków) cierpi właśnie na skutek odwodnienia tkanek, suchości błony śluzowej i degeneracji komórek. Dotyczy to głównie kobiet, które nie korzystają z zastępczej terapii hormonalnej. Suchość pochwy przyczynia się również do problemów z układem moczowym. Wraz z wiekiem dochodzi też do osłabienia mięśni dna miednicy i opuszczeniu pęcherza oraz narządów rodnych, co może powodować objawy wysiłkowego nietrzymania moczu (mimowolna ucieczka moczu podczas kaszlu, śmiechu, ćwiczeń itp.). Mimo tak dotkliwych objawów wiele kobiet niechętnie mówi o swoich problemach lekarzowi ginekologowi. Tymczasem jest wiele pomocnych metod: od domiejscowych leków hormonalnych aż po zabiegi ginekologii estetycznej, np. ostrzykiwanie kwasem hialuronowym bądź laseroterapię. skóra dojrzała? Odkryj innowacyjną pielęgnację Neovadiol dla skóry przed i po menopauzie SKUTECZNOŚĆ POTWIERDZONA KLINICZNIE Sprawdź 1 Neovadiol przed menopauzą krem na dzień: ocena kliniczna 220 kobiet po 3 miesiącach. 2 Neovadiol po menopauzie krem na dzień: ocena kliniczna 219 kobiet po 3 miesiącach. skóra dojrzała?1Czynniki środowiskowe wpływające na wiek wystąpienia naturalnej menopauzy u kobiet, Bogdan Rumianowski, Agnieszka Brodowska, Beata Karakiewicz, Elżbieta Grochans, Karina Ryterska, Maria Laszczyńska, M., The timing of natural menopause in Poland and associa- ted factors. Maturitas 2007; 57: 139-53. 3 F Study – Knowledge of the skin of menopausal women, 58 kobiet5Rola wybranych składników odżywczych diety u kobiet w okresie naturalnej menopauzy – przegląd piśmiennictwa, Anna Brończyk-Puzoń, Dariusz Piecha, Aneta Koszowska, Justyna Nowak, Karolina Kulik-Kupka, Barbara Zubelewicz-Szkodzińska, Od pewnego czasu stosunki są dla mnie koszmarem. Odczuwam ból zarówno w trakcie jak i po stosunku. Pomimo wielokrotnych wizyt u kilku ginekologów i stosowania różnych preparatów nie ma poprawy. Ból ten jest po lewej stronie w szyjce macicy, po stosunku szczypie, piecze a u męża na penisie występuje zaczerwienienie i też pieczenie i szczypanie. Mam wrażenie jakby to była jakaś ranka czy coś w typie narośli, odnowionego szwa poporodowego. Badania cytologiczne i usg są dobre. Nie mam żadnych upławów i innych dolegliwości. W związku z tym mam pytanie, czy można w inny sposób obejrzeć szyjkę macicy i zobaczyć co powoduje ten ból? Gdzie mam się zgłosić? Czy w prywatnym gabinecie można wykonać takie badanie i jaki jest koszt tego badania? Domyślam się, że jest pani w okresie menopauzy i dolegliwości mogą być związane ze zmianami spowodowanymi obniżonym wydzielaniem i stężeniem hormonów. Może warto to przeanalizować i zastosować odpowiednie leczenie. Może też warto skonsultować się z seksuologiem (ginekologiem). Pamiętaj, że odpowiedź naszego eksperta ma charakter informacyjny i nie zastąpi wizyty u lekarza. Inne porady tego eksperta

bóle mięśni i stawów w okresie menopauzy forum